1977 yılında uzaya fırlatılan Voyager 1, 25 milyar kilometre uzaklıkta görevini sürdürüyor. Uzay aracı, Dünya’ya veri gönderebilmek ve yönünü koruyabilmek için farklı itici sistemlerine ihtiyaç duyuyor. Ancak zamanla bazı iticilerde oluşan artık maddeler, yedek motorların da arızalanma riskini gündeme getirdi. Riskli Karar: Ana Yön İticileri Yeniden Devreye Alındı NASA mühendisleri, 2004’te devre dışı kalan ana…
1977 yılında uzaya fırlatılan Voyager 1, 25 milyar kilometre uzaklıkta görevini sürdürüyor. Uzay aracı, Dünya’ya veri gönderebilmek ve yönünü koruyabilmek için farklı itici sistemlerine ihtiyaç duyuyor. Ancak zamanla bazı iticilerde oluşan artık maddeler, yedek motorların da arızalanma riskini gündeme getirdi.
NASA mühendisleri, 2004’te devre dışı kalan ana yön iticilerini yeniden devreye almak için riskli bir karar aldı. Sistem üzerinde yapılan detaylı incelemeler sonucunda, ısıtıcıları besleyen devrede bir aksaklık olabileceği tespit edildi. Bu nedenle önce iticiler aktif hale getirildi, ardından ısıtıcılar devreye sokuldu. 23 saatlik bir iletişim süresinin ardından gelen veriler, sistemin başarıyla çalıştığını doğruladı.
Uzmanlar, eğer bu müdahale başarısız olsaydı, Voyager 1’in yön kontrolünü kaybedebileceğini ve görevine devam edemeyeceğini belirtti. NASA Jet Propulsion Laboratuvarı’ndan görev yöneticisi Todd Barber, “Bu iticiler yıllardır çalışmıyordu. Ama bir mühendisin zekice fikri sayesinde belki de Voyager için bir mucize daha yaşandı,” ifadelerini kullandı.
İletişimin sağlandığı Dünya’daki tek güçlü anten olan Avustralya’daki Canberra istasyonu, Mayıs ayı itibarıyla bakıma alındı ve 2026 yılına kadar kapalı kalacak. Bu nedenle testin başarıyla gerçekleştirilmesi, görev süresinin uzatılması açısından kritik önem taşıyor.
